လူသားတို့၏ ဒုက္ခကျိန်စာ

ရှေးဟေဗြဲကျမ်းဂန်များတွင် တဏှာ(Tanha) နှင့် ကိလေသာ၊ မှားယွင်းသောအတွေးများ (Kleshas) ဖြစ်ပေါ်လာပုံကို သမိုင်းအစတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်ကို ကျွန်ုပ်တို့တွေ့မြင်ခဲ့ရသည်။ ဒုက္ခဟု ခေါ်သော ဆင်းရဲမှု၊ ဝေဒနာနှင့် မပျော်ရွှင်မှု တို့ကား အဘယ်နည်း။ ဒုက္ခနှင့် တဏှာတို့သည် ဂေါတမမြတ်စွာဘုရား ဟောကြားထားသော အရိယာသစ္စာလေးပါး၏ အခြေခံဖြစ်သည်။

ထို့အတူ အနိစ္စ (ပါဠိ) (သို့) (သက္ကတ) ဟုခေါ်သော မမြဲသောတရားဟူသည် အဘယ်နည်း။ အနိစ္စ ၏ ထိုးထွင်းသိမြင်မှုသည် ဖြစ်တည်မှုအားလုံးသည် ယာယီသာဖြစ်ပြီး မတည်မြဲကြောင်း အခိုင်အမာဆိုသည်။ ရုပ်ဝတ္ထုပစ္စည်းပဲဖြစ်စေ၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာပဲဖြစ်စေ အရာခပ်သိမ်းဟာ စဉ်ဆက်မပြတ် ပြောင်းလဲနေသော အခြေအနေတွင် ဒြပ်ပေါင်းတွေဖြစ်ပြီး ဆုတ်ယုတ်ပျက်စီးခြင်းနှင့် သက်ဆိုင်သည်။ ဖြစ်၍ နောက်ဆုံးတွက် ပျက်သွားကြသည်။

ရှေးခေတ်ဟေဗြဲကျမ်းစောင်များတွင် အနိစ္စ (သို့) မမြဲခြင်းဟူသည် ဖြစ်ပေါ်လာပုံကို ရှင်းပြပါသလား။

ဖန်ဆင်းရှင်ဘုရားသခင်ထံရန်သူ (မာရ်နတ်) သည် ပထမလူသားများကို မနာခံခြင်းသို့ ပို့ဆောင်ခဲ့ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့တွေ့မြင်ခဲ့ရသည်။ လူသားများကို ဘုရားသခင်ပုံသဏ္ဍာန်ဖြင့် ဖန်ဆင်းထားသော်လည်း ယခုအခါ ထိုပုံသဏ္ဍာန်သည် မှားယွင်းသော တွေးခေါ်မှုနှင့် တပ်မက်မှုများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် ဖန်ဆင်းရှင်ဘုရားသခင်သည် သူ၏ရန်သူနှင့် လူသားများအတွက်ပါ တုံ့ပြန်ခဲ့သည်။ သူ၏ရန်သူအား သူ၏တုံ့ပြန်မှုကို နောက်ပိုင်းတွင် ကျွန်ုပ်တို့ ကြည့်ရှုကြမည်။ ဤတွင် ကိုယ်တော်သည် ရူပစကြာဝဠာ၊ ရုပ်သဏ္ဍာန်နယ်ပယ် (သို့) ရူပါလောက (ရူပါဒဿု) တို့အတွက် သံသရာကို မည်ကဲ့သို့ ဖြစ်စေခဲ့သည်ကို ကျွန်ုပ်တို့ တွေ့မြင်ရပါသည်။

စကြဝဠာ၏ သံသရာစက်ဝန်း နှင့် ၎င်း၌ရှိသောအရာအားလုံး

မိသားစုများအတွင်း ဒုက္ခရောက်ခြင်းနှင့် ပဋိပက္ခများ

မူလက ဘုရားသခင်၏ပုံသဏ္ဌာန်ကို ယောက်ျားနှင့် မိန်းမအဖြစ် ဖန်ဆင်းထားသည်ဖြစ်၍ ဤတစ်လုံးတစ်ဝတည်းဖြစ်ခြင်းင ပြိုကွဲသွားလိမ့်မည်။ ယင်းအစား ယခုမှစ၍ ၎င်းတို့ကြားတွင် ပဋိပက္ခနှင့် ပြိုင်ဆိုင်မှုများ ရှိနေမည်ဖြစ်သည်။ ကလေးမွေးဖွားခြင်းနှင့် ကလေးပြုစုပျိုးထောင်ခြင်းဆိုင်ရာ အခန်းကဏ္ဍသည် ကျေနပ်အားရစရာထက် ‘နာကျင်’ မည်ဖြစ်သည်။

ဤဆောင်းပါးသည် သမိုင်းတွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် အထောက်အထားများကို ကြည့်ရှုရန် တရုတ်ဇာတ်ကြောင်းကို ဆန်းစစ် ပေးသည်။

လူ့သမိုင်း၊ အချိန်ကာလတစ်လျှောက်လုံးနှင့် ယဉ်ကျေးမှုအားလုံးတစ်လျှောက်တွင် လျစ်လျူပြုသော ကမ္ဘာကြီးမှ နာကျင်မှုများ၊ မိသားစုများတွင် ခံစားနေရသောဝေဒနာ၊ နာမကျန်းမှု၊ အိုမင်းမှုနှင့် သေဆုံးမှုသည် လူသားအားလုံးအတွက် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။ ဤအဖြစ်မှန်သည် အလွန်ထင်ရှားလှသည်။ သို့သော် ဖန်ဆင်းရှင်သည် လူသား ကိလေသာ (မှားယွင်းသောအတွေးများ) နှင့် တဏှာ (တွယ်တာမှုများ) ကို အဘယ်ကြောင့် တုံ့ပြန်သနည်း။

ဒက္ခိဏနှင့်မရဏသည် အဘယ်ကြောင့်နည်း။

‘ကောင်းမကောင်းကို သိခြင်းသစ်ပင်’ သည် တစ်စုံတစ်ခုကို နားလည်သဘောပေါက်ရုံမျှဖြင့် သိခြင်းအားပေးစွမ်းခြင်းမရှိပေ။ မာရ်နတ်၏သွေးဆောင်မှု၌၊

⁵  “ကောင်း​မ​ကောင်း​ကို​သိ၍၊ ဘု​ရား​သ​ခင်​ကဲ့​သို့ ဖြစ်​ကြ​လ​တ္တံ့​”

ကမ္ဘာဦး ၃:၅ခ

ဂဏန်းသင်္ချာ၊ ဂျီသြမေတြီ နှင့် အက္ခရာသင်္ချာတို့ကို အဆင့်ဆင့် သင်ယူရင်း လူသည် သင်္ချာကို ‘သိနိုင်သည်’ ကဲ့သို့ ၎င်းကိုသင်ယူခြင်း၏ သဘောအရ ဘုရားသခင်သည် ကောင်း၊ မကောင်းကို ‘မသိ’ ပေ။ အကောင်းနှင့်အဆိုးကို ဆုံးဖြတ်ခြင်းသဘောဖြင့် ဘုရားသခင်သည် အကောင်းနှင့်အဆိုးကို ‘သိ’သည်။ ဘုရားသခင်သည် သင်ယူခြင်း၌မဟုတ်ဘဲ ဆုံးဖြတ်ခြင်းတွင်သာဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဂဏန်းသင်္ချာ၏စည်းမျဉ်းများကို လေ့လာနိုင်သော်လည်း ၎င်း၏စည်းမျဉ်းများသည် မည်သည့်အရာဖြစ်မည်ကို မဆုံးဖြတ်နိုင်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ၎င်းတို့ကို ရိုးရှင်းစွာ သင်ယူသည်။ ဤနည်းအားဖြင့် ၂ + ၂ = ၅ ကို ရိုးရှင်းစွာ ဆုံးဖြတ်၍မရသော်လည်း ၂ + ၂ = ၄ ကို သိရှိလာပါသည်။ ဤအရာသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို သာလွန်စေသော သင်္ချာအမှန်တရားတစ်ခုဖြစ်သည်။

ဤအချိန်အထိ ယောက်ျားနှင့်မိန်းမသည် အဘယ်အရာကောင်းသည်ကို ဆုံးဖြတ်ရန် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ကိုးစားခဲ့ကြသည်။ မာရ်နတ်သွေးဆောင်မှု၏ နှလုံးသားမှာ အကောင်းနှင့်အဆိုးကို ဆုံးဖြတ်ရန် ဘုရားသခင်ကို မယုံကြည်တော့ဘဲဖြစ်သည်။ ယင်းအစား၊ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်ကဲ့သို့ပင်၊ ၎င်းတို့သည် အဘယ်အရာသည် ကောင်းရမည်နှင့် မကောင်းသည်ကို ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်အနှစ်သာရဖြင့် ဆုံးဖြတ်ကြမည်ဖြစ်သည်။ ထိုခြေလှမ်းကို လျှောက်လှမ်းရာတွင် သူတို့ကိုယ်သူတို့ ဘုရားသခင်ထံမှ လွတ်လပ်ကြောင်းကြေညာခဲ့သည်။ သူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အုပ်ချုပ်မှုမှ ခွဲထွက်ခဲ့ကြပြီး ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်မှုကို တည်ခဲ့သည်။ လူက သူသည်(သေးငယ်သော) နတ်ဘုရားဟုလည်း ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

သေခြင်းသို့ ခွဲခါခြင်း

ထို့ကြောင့် လူသည်မိမိကို ဖန်ဆင်းရှင်မှ စိတ်ဝိညာဉ်ဖြင့် ခွဲထုတ်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူ၏ဘဝရင်းမြစ်သည် ဖန်ဆင်းရှင်ထံမှလာသောကြောင့် မိုက်မဲမှု၏ အမြင့်ဆုံးဖြစ်သည်။ အကိုင်းအခက်တစ်ခုသည် အာဟာရအတွက် သစ်ပင်၏အမြစ်ကို လိုအပ်သောကြောင့် အမြစ်တွင် တစ်သက်လုံး တွယ်ကပ်နေရမည်။ ထိုနည်းအတူပင် လူသားသည် ဘုရားသခင်နှင့် စည်းလုံးညီညွတ်ရမည်။ အမြစ်မှ ဖြတ်သွားသော မိုက်မဲသောအကိုင်းအခက်သည် မကြာမီ ညှိုးနွမ်းပြီးသေဆုံးသွားလိမ့်မည်။ လူသည် ဘုရားသခင်၏ အမိန့်ကို မနာခံသောအခါ မိုက်သောအကိုင်းအခက်ဖြစ်သော လူသည် မိမိအသက်၏အရင်းအမြစ်ဖြစ်သော အမြစ်ကိုဖြတ်ခဲ့သည်။

ဓာတ်၏ခွဲထွက်ခြင်း

ဤနည်းဖြင့်လည်း စဉ်းစားလို့ရသည်။ ဗုဒ္ဓဘာသာ စကြာဝဠာဗေဒအရ တည်ရှိနေသော ဝိညာဏဓာတ်အား ဘုံသုံးရပ် (သို့)  ဓာတ် ဟူ၍ ပိုင်းခြားရန် အဆိုပြုသည်။

• ရုပ်မရှိသော ဘုံ (အရူပဓဒဿု)၊
• ရုပ်ဘုံ (ရူပဒဿု) နှင့်
• ဆန္ဒ ဘုံ (ကမာဒဿု)။

အစအဦး၌ ရုပ်မရှိသော (သို့) ဝိညာဥ်ဘုံသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ (သို့) ရုပ်ဘုံနှင့် ပေါင်းစည်းခဲ့သည်။ မကောင်းသော တပ်မက်မှု ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ ဘုရားရှင်၏ နာမ်ဘုံ (အာရ်ုပိဒဿု) သည် ရုပ်ဘုံ (ရူပါဒဿု) နှင့် ကွဲကွာသွားသဖြင့် နာမ်သေခြင်း ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ ထိုနေ့တွင်ပဲ လူဟာ ဝိညာဉ်ရေးအရ သေဆုံးသွားသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာသေဆုံးမှုစတင်ခဲ့သည်။

ကွဲကွာခြင်းနှင့် ကွာရှင်းခြင်း

အဖြစ်အပျက်ကို နားလည်ရန် အိမ်ထောင်ရေးနှင့် ကွာရှင်းမှုရှုထောင့်ကိုသုံးနိုင်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာသည် ဖန်ဆင်းရှင်ဘုရားသခင်နှင့် လူသားတို့ကြားဆက်ဆံရေးကို ဖော်ပြရန် ဤအလင်္ကာကို အသုံးပြုထားသည်။ အိမ်ထောင်ရေးတွင် လက်တွဲဖော်တစ်ဦးမှ ကွာရှင်းရန် တိုင်ကြားသောအခါ လင်မယားနှစ်ဦးသည် ၎င်းတို့၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများကို ခွဲဝေပြီးနောက် သီးခြားဘဝဖြင့် နေထိုင်ကြသည်။ ပထမလူသားများသည် သစ်ပင်မှအသီးကိုစားသောအခါ ၎င်းတို့၏ဖန်ဆင်းရှင်နှင့် ကွာရှင်းရန် တောင်းဆိုခဲ့ကြသည်။

သို့ပေမယ့် ပိုင်ဆိုင်မှုများကို မည်သို့ခွဲမည်နည်း။

အရာအားလုံး (အလင်း၊ စွမ်းအင်၊ သတင်းအချက်အလက်) သည် ဖန်ဆင်းရှင်နှင့်သက်ဆိုင်ပြီး လူသားတို့သည် ကွာရှင်းပြတ်စဲခြင်းတွင် ၎င်းတို့၏တစ်ဦးတည်းသောပိုင်ဆိုင်မှုအဖြစ် အချည်းနှီးသောအမှောင်ကိုသာ ထိန်းသိမ်းထားမည်ဖြစ်သည်။ ကွာရှင်းခြင်းသည် ဖန်ဆင်းရှင်သဘောတူထားသည့်အတိုင်း ကွာရှင်းခြင်း၏အရသာကို အနည်းငယ်မျှသာရရှိစေရန် ကူညီပေးရန်ပေးသည်။ ဤခွဲထွက်ခြင်းတွင် လူသားတို့သည် ပြီးပြတ်သော ပရမ်းပတာနှင့် ပြိုကွဲခြင်းဟူဦ အနည်းငယ်မျှသာ မြည်းစမ်းနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားရှင်သည် ဤသံသရာကို အစဉ်အမြဲ တည်ရှိနေသော ဖရိုဖရဲယိုယွင်းမှု နှင့် နိစ္စဓူဝ အဖြစ်ဖြင့် တည်ထောင်ခဲ့သည်။ ယင်းက ခွဲခွါခြင်းမခံရမီ ရာသက်ပန်ကွာရှင်းပြတ်စဲခြင်းသို့ ပြန်သွားလိုခြင်း ရှိ၊မရှိ ဆုံးဖြတ်ရန် ကျွန်ုပ်တို့အား ကူညီပေးပါမည်။

ဖန်ဆင်းရှင်သည် လူကိုချစ်၍ သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ပြန်လည်ရယူရန် စီစဉ်ခဲ့သည်။ သံသရာသည် လူများအား ၎င်းတို့၏ ကွာရှင်းမှုအစီအစဉ်များကို ပြန်လည်အကဲဖြတ်ရန် ခွင့်ပြုမည်ဖြစ်သည်။ ဖန်ဆင်းရှင် ဘုရားသခင်သည် လူသားကို ပြန်လည်ရွေးနှုတ်ရန် စီစဉ်ခဲ့သော်လည်း လူသားသည် ဘုရားသခင်၏ အသက်နှင့်မတူသော တည်ရှိမှုကို ခံစားပြီးမြည်းစမ်းရန်လိုအပ်သည်။ ကမ္ဘာကြီး ပိုဆိုးလာသည်နှင့်အမျှ ကျွန်ုပ်တို့ သင်ယူနိုင်ခဲ့သည်။ 

သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့၏ဖန်ဆင်းရှင်ကို မနာခံရန် ကျွန်ုပ်တို့၏ဆုံးဖြတ်ချက်သည်လည်း ကျွန်ုပ်တို့ကို ပိုဆိုးသွားစေပါသည်။ သမ္မာကျမ်းစာက ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏မူရင်းပုံသဏ္ဍာန်မှ ပျက်စီးသွားသည်ဟု ပုံဖော်ထားသည်။ လူနာတစ်ဦးသည် လူနာတစ်ဦးသည် သူ၏ကျန်းမာရေးအခြေအနေနှင့်ပတ်သက်၍ ဆရာဝန်တစ်ဦး၏ အနုတ်လက္ခဏာရောဂါလက္ခဏာများကို နားလည်ရန် လိုအပ်သောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့၏လက်ရှိအခြေအနေကို နားလည်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ ဆက်လက် လုပ်ဆောင်မည်။